ча́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ча́рачны ча́рачная ча́рачнае ча́рачныя
Р. ча́рачнага ча́рачнай
ча́рачнае		 ча́рачнага ча́рачных
Д. ча́рачнаму ча́рачнай ча́рачнаму ча́рачным
В. ча́рачны (неадуш.)
ча́рачнага (адуш.)		 ча́рачную ча́рачнае ча́рачныя (неадуш.)
ча́рачных (адуш.)
Т. ча́рачным ча́рачнай
ча́рачнаю		 ча́рачным ча́рачнымі
М. ча́рачным ча́рачнай ча́рачным ча́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ча́рачны рю́мочный, ча́рочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чаркі. Чарачная падстаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая шкляначка, часта на ножцы, прызначаная для піцця спіртных напіткаў.

2. Спіртное; выпіўка (разм.).

Ён ніколі не адказваўся ад чаркі.

|| памянш. ча́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ча́рачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

◊

Глядзець у чарку (разм., іран.) — любіць выпіць.

Заглядаць у чарку (разм., іран.) — выпіваць.

Пад чаркай (разм.) — п’янаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рю́мочный ча́рачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́рочный уст. ча́рачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)