чараці́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чараці́тавы |
чараці́тавая |
чараці́тавае |
чараці́тавыя |
| Р. |
чараці́тавага |
чараці́тавай
чараці́тавае |
чараці́тавага |
чараці́тавых |
| Д. |
чараці́таваму |
чараці́тавай |
чараці́таваму |
чараці́тавым |
| В. |
чараці́тавы (неадуш.)
чараці́тавага (адуш.) |
чараці́тавую |
чараці́тавае |
чараці́тавыя (неадуш.)
чараці́тавых (адуш.) |
| Т. |
чараці́тавым |
чараці́тавай
чараці́таваю |
чараці́тавым |
чараці́тавымі |
| М. |
чараці́тавым |
чараці́тавай |
чараці́тавым |
чараці́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чараці́тавы стр. камыши́товый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чараці́тавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да чараціту. // Прызначаны для вырабу чараціту. Чарацітавы завод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камыши́товый чараці́тавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)