чарапі́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж. (разм.).

Тое, што і чарапіца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарапі́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарапі́чына чарапі́чыны
Р. чарапі́чыны чарапі́чын
Д. чарапі́чыне чарапі́чынам
В. чарапі́чыну чарапі́чыны
Т. чарапі́чынай
чарапі́чынаю		 чарапі́чынамі
М. чарапі́чыне чарапі́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарапі́чына ж. (одна штука) черепи́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарапі́чына, ‑ы, ж.

Тое, што і чарапіца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)