чарапны́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. чарапны́я
Р. чарапны́х
Д. чарапны́м
В. чарапны́х
Т. чарапны́мі
М. чарапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарапны́я сущ., мн., зоол. черепны́е

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарапны́ чарапна́я чарапно́е чарапны́я
Р. чарапно́га чарапно́й
чарапно́е		 чарапно́га чарапны́х
Д. чарапно́му чарапно́й чарапно́му чарапны́м
В. чарапны́ (неадуш.)
чарапно́га (адуш.)		 чарапну́ю чарапно́е чарапны́я (неадуш.)
чарапны́х (адуш.)
Т. чарапны́м чарапно́й
чарапно́ю		 чарапны́м чарапны́мі
М. чарапны́м чарапно́й чарапны́м чарапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарапны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да чэрапа (у 1 знач.). Чарапныя косці.

2. у знач. наз. чарапны́я, ‑ых. Тое, што і пазваночныя (у 2 знач.).

•••

Чарапная каробка гл. каробка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

черепны́е мн., сущ., зоол. чарапны́я, -ны́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)