чарапашаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарапашаня́ чарапашаня́ты
Р. чарапашаня́ці чарапашаня́т
Д. чарапашаня́ці чарапашаня́там
В. чарапашаня́ чарапашаня́т
Т. чарапашанём чарапашаня́тамі
М. чарапашаня́ці чарапашаня́тах

Іншыя варыянты: чарапашанё́.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарапашаня́ і чарапашанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня чарапахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарапашанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарапашанё́ чарапашаня́ты
Р. чарапашаня́ці чарапашаня́т
Д. чарапашаня́ці чарапашаня́там
В. чарапашанё́ чарапашаня́т
Т. чарапашанём чарапашаня́тамі
М. чарапашаня́ці чарапашаня́тах

Іншыя варыянты: чарапашаня́.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)