чаранко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чаранко́вы |
чаранко́вая |
чаранко́вае |
чаранко́выя |
| Р. |
чаранко́вага |
чаранко́вай чаранко́вае |
чаранко́вага |
чаранко́вых |
| Д. |
чаранко́ваму |
чаранко́вай |
чаранко́ваму |
чаранко́вым |
| В. |
чаранко́вы (неадуш.) чаранко́вага (адуш.) |
чаранко́вую |
чаранко́вае |
чаранко́выя (неадуш.) чаранко́вых (адуш.) |
| Т. |
чаранко́вым |
чаранко́вай чаранко́ваю |
чаранко́вым |
чаранко́вымі |
| М. |
чаранко́вым |
чаранко́вай |
чаранко́вым |
чаранко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чаранко́вы бот., сад. черенко́вый, черешко́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаранко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чаранка; выгадаваны з чаранка. Чаранковыя расліны. Чаранковае лісце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
1. Частка сцябла, галінкі з пупышкамі ад расліны, прызначаная для прышчэпкі і пасадкі.
2. Вузкая частка ліста, якая злучае яго са сцяблом.
|| прым. чаранко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
черешко́вый чаранко́вы, хво́сцікавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
черенко́вый
1. дзяржа́нневы; тро́нкавы;
2. бот., сад. чаранко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адво́дак, ‑дка, м.
1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя ў зямлю асобна ад мацярынскай расліны. Чаранковы адводак.
2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога. У раёне дзеду пашанцавала: ён прывёз аж цэлых дзесяць новых вулляў для перасадак у іх «адводкаў» з дужых сем’яў. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)