чарамі́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарамі́ска чарамі́скі
Р. чарамі́скі чарамі́сак
Д. чарамі́сцы чарамі́скам
В. чарамі́ску чарамі́сак
Т. чарамі́скай
чарамі́скаю		 чарамі́скамі
М. чарамі́сцы чарамі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарамі́ска ж., уст., см. мары́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарамі́ска,

гл. чарамісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

череми́ска уст. чарамі́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарамі́сы, ‑аў; адз. чараміс, ‑а, м.; чараміска, ‑і, ДМ ‑місцы; мн. чараміскі, ‑сак; ж.

Уст. Тое, што і марыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)