чаку́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чаку́шка |
чаку́шкі |
| Р. |
чаку́шкі |
чаку́шак |
| Д. |
чаку́шцы |
чаку́шкам |
| В. |
чаку́шку |
чаку́шкі |
| Т. |
чаку́шкай
чаку́шкаю |
чаку́шкамі |
| М. |
чаку́шцы |
чаку́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чаку́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм. Невялікая бутэлька гарэлкі. На сядзенні стаяла бутэлечнае піва, чакушка гарэлкі і прынесеныя з гаража механікам дзве гранёныя шклянкі. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)