ча́йнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ча́йнікавы ча́йнікавая ча́йнікавае ча́йнікавыя
Р. ча́йнікавага ча́йнікавай
ча́йнікавае		 ча́йнікавага ча́йнікавых
Д. ча́йнікаваму ча́йнікавай ча́йнікаваму ча́йнікавым
В. ча́йнікавы ча́йнікавую ча́йнікавае ча́йнікавыя
Т. ча́йнікавым ча́йнікавай
ча́йнікаваю		 ча́йнікавым ча́йнікавымі
М. ча́йнікавым ча́йнікавай ча́йнікавым ча́йнікавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ча́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пасудзіна з носікам і ручкай для заваркі чаю або для гатавання вады.

На пліце кіпеў ч.

|| памянш.-ласк. ча́йнічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. ча́йнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)