ча́дзець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Атручвацца чадам (у 1 знач.).

|| зак. уча́дзець, -ею, -ееш, -ее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ча́дзець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ча́дзею ча́дзеем
2-я ас. ча́дзееш ча́дзееце
3-я ас. ча́дзее ча́дзеюць
Прошлы час
м. ча́дзеў ча́дзелі
ж. ча́дзела
н. ча́дзела
Загадны лад
2-я ас. ча́дзей ча́дзейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ча́дзеючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ча́дзець несов. угора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Атручвацца чадам.

2. Разм. Тое, што і чадзіць. Неўзабаве Ганна ўжо сядзела.. перад комінкам, на якім палала, чадзела лучына. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уча́дзець гл. чадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угора́ть​I несов. (отравляться угаром) чадзе́ць, уча́дзьваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ачмурэ́ць (БРС, Бяльк., Яўс.), ашмурэць (Юрч.), ачмуры́ць ’адурачыць’ (Касп.), ачмураць (БРС). Ад чмурэць ’дурэць, чадзець’, чмуры́ць ’дурыць’. Гл. чмур.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)