Чабаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чабаны́
Р. Чабано́ў
Д. Чабана́м
В. Чабаны́
Т. Чабана́мі
М. Чабана́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чаба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пастух авечых статкаў.

Чабаны пагналі атары авечак.

|| прым. чаба́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаба́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаба́н чабаны́
Р. чабана́ чабано́ў
Д. чабану́ чабана́м
В. чабана́ чабано́ў
Т. чабано́м чабана́мі
М. чабане́ чабана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)