ці́ўкнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ці́ўкне ці́ўкнуць
Прошлы час
м. ці́ўкнуў ці́ўкнулі
ж. ці́ўкнула
н. ці́ўкнула
Дзеепрыслоўе
прош. час ці́ўкнуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ці́ўкнуць сов., однокр. (о птицах) те́нькнуть; пи́скнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́ўкнуць, ‑не; зак.

Аднакр. да ціўкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на «ціў-ціў».

Кураняты ціўкаюць.

Над галавой ціўкалі кулі.

|| аднакр. ці́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ці́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чили́кнуть сов., однокр. цвы́ркнуць, ці́ўкнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)