ці́травы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ці́травы ці́травая ці́травае ці́травыя
Р. ці́травага ці́травай
ці́травае		 ці́травага ці́травых
Д. ці́траваму ці́травай ці́траваму ці́травым
В. ці́травы ці́травую ці́травае ці́травыя
Т. ці́травым ці́травай
ці́траваю		 ці́травым ці́травымі
М. ці́травым ці́травай ці́травым ці́травых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цітр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Надпіс на кадры ў кінафільме, што перадае словы дзеючых асоб.

2. -у. У хіміі: канцэнтрацыя раствору, што ўжываецца для цітравання.

|| прым. ці́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)