ці́тлавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ці́тлавы ці́тлавая ці́тлавае ці́тлавыя
Р. ці́тлавага ці́тлавай
ці́тлавае		 ці́тлавага ці́тлавых
Д. ці́тлаваму ці́тлавай ці́тлаваму ці́тлавым
В. ці́тлавы (неадуш.)
ці́тлавага (адуш.)		 ці́тлавую ці́тлавае ці́тлавыя (неадуш.)
ці́тлавых (адуш.)
Т. ці́тлавым ці́тлавай
ці́тлаваю		 ці́тлавым ці́тлавымі
М. ці́тлавым ці́тлавай ці́тлавым ці́тлавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ці́тлавы ти́тловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́тлавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цітлы, з’яўляецца цітлай. Цітлавы знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́тла, -а, мн. -ы, -аў, н.

У сярэдневяковай пісьменнасці: надрадковы знак у выглядзе ламанай рыскі над словамі, напісанымі скарочана, або над літарамі, калі яны абазначалі лічбу.

|| прым. ці́тлавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ти́тловый физиол. ці́тлавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)