ці́пачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ці́пачка |
ці́пачкі |
| Р. |
ці́пачкі |
ці́пачак |
| Д. |
ці́пачцы |
ці́пачкам |
| В. |
ці́пачку |
ці́пачак |
| Т. |
ці́пачкай
ці́пачкаю |
ці́пачкамі |
| М. |
ці́пачцы |
ці́пачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ці́пачка ж., ласк. (о курице) цы́почка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ці́пачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Ласк. Курыца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).
Курыца.
|| памянш.-ласк. ці́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)