ціму́раўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціму́раўскі ціму́раўская ціму́раўскае ціму́раўскія
Р. ціму́раўскага ціму́раўскай
ціму́раўскае		 ціму́раўскага ціму́раўскіх
Д. ціму́раўскаму ціму́раўскай ціму́раўскаму ціму́раўскім
В. ціму́раўскі (неадуш.)
ціму́раўскага (адуш.)		 ціму́раўскую ціму́раўскае ціму́раўскія (неадуш.)
ціму́раўскіх (адуш.)
Т. ціму́раўскім ціму́раўскай
ціму́раўскаю		 ціму́раўскім ціму́раўскімі
М. ціму́раўскім ціму́раўскай ціму́раўскім ціму́раўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ціму́раўскі тиму́ровский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціму́раўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цімураўцаў, складаецца з цімураўцаў. Цімураўская дружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціму́раўцы, -раўцаў, адз. -равец, -раўца, м.

У СССР у перыяд Вялікай Айчыннай вайны і адразу пасля яе: удзельнікі дзіцячага патрыятычнага руху, якія аказвалі дапамогу сем’ям франтавікоў, інвалідам вайны, адзінокім састарэлым людзям [ад імя Цімура, героя аповесці А.

Гайдара].

|| прым. ціму́раўскі, -ая, -ае.

Ц. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тиму́ровский ціму́раўскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)