Ціму́р

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ціму́р Ціму́ры
Р. Ціму́ра Ціму́раў
Д. Ціму́ру Ціму́рам
В. Ціму́ра Ціму́раў
Т. Ціму́рам Ціму́рамі
М. Ціму́ру Ціму́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)