ціко́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціко́зны ціко́зная ціко́знае ціко́зныя
Р. ціко́знага ціко́знай
ціко́знае		 ціко́знага ціко́зных
Д. ціко́знаму ціко́знай ціко́знаму ціко́зным
В. ціко́зны (неадуш.)
ціко́знага (адуш.)		 ціко́зную ціко́знае ціко́зныя (неадуш.)
ціко́зных (адуш.)
Т. ціко́зным ціко́знай
ціко́знаю		 ціко́зным ціко́знымі
М. ціко́зным ціко́знай ціко́зным ціко́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ціко́зны мед. тико́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціко́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ціку ​1. Цікозная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цік¹, -у, м. (спец.).

Нервовы стан, пры якім назіраецца міжвольнае перасмыкванне мышцаў твару, галавы, плячэй.

|| прым. ціко́зны, -ая, -ае.

Цікозная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тико́зный мед. ціко́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)