ціка́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціка́ва цікаве́й найцікаве́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ціка́ва нареч.

1. интере́сно; увлека́тельно, занима́тельно; любопы́тно;

2. заба́вно; зате́йливо;

3. примеча́тельно;

1-3 см. ціка́вы 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціка́ва,

1. Прысл. да цікавы.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць увагі, цікавасці, інтарэсу да чаго‑н. Цікава наведаць вёску, дзе нарадзіўся і вырас. Бядуля. — Цікава, цікава, што там твае лічыльнікі паказваюць? — настаражыўся Міхальчук. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небезынтере́сно безл., в знач. сказ. ціка́ва; даво́лі ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

интере́сно нареч. ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Слухаючы што-н., захапіцца, забыць на ўсё.

Так цікава расказвае, што заслухаешся.

|| незак. заслу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занима́тельно нареч. займа́льна, ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заня́тно нареч. ціка́ва, заба́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прелюбопы́тно нареч. ве́льмі ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любопы́тно нареч., безл., в знач. сказ. ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)