Цяхці́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цяхці́н
Р. Цяхціна́
Д. Цяхціну́
В. Цяхці́н
Т. Цяхціно́м
М. Цяхціне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)