цяпля́нішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цяпля́нішча |
цяпля́нішчы |
| Р. |
цяпля́нішча |
цяпля́нішч
цяпля́нішчаў |
| Д. |
цяпля́нішчу |
цяпля́нішчам |
| В. |
цяпля́нішча |
цяпля́нішчы |
| Т. |
цяпля́нішчам |
цяпля́нішчамі |
| М. |
цяпля́нішчы |
цяпля́нішчах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяпля́нішча, ‑а, н.
Абл. Вогнішча. Сапраўды, нядаўна гарэлі Тут школьных паходаў кастры. Цяплянішч яшчэ не паспелі Развеяць сухія вятры. Калачынскі. А потым — мір... Зара ў блакіце... І тло цяплянішч на зямлі... І зноў хада па той арбіце, дзе ногі ўпершыню прайшлі. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)