цяплю́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цяплю́ткі цяплю́ткая цяплю́ткае цяплю́ткія
Р. цяплю́ткага цяплю́ткай
цяплю́ткае		 цяплю́ткага цяплю́ткіх
Д. цяплю́ткаму цяплю́ткай цяплю́ткаму цяплю́ткім
В. цяплю́ткі (неадуш.)
цяплю́ткага (адуш.)		 цяплю́ткую цяплю́ткае цяплю́ткія (неадуш.)
цяплю́ткіх (адуш.)
Т. цяплю́ткім цяплю́ткай
цяплю́ткаю		 цяплю́ткім цяплю́ткімі
М. цяплю́ткім цяплю́ткай цяплю́ткім цяплю́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяплю́ткі теплёхонький

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяплю́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі цёплы. Расстаюся з бацькам Енісеем, Добры ён, прывёў мяне сюды І ў душы цяплюткі жар пасеяў На бязмежжах вечнай мерзлаты. Калачынскі. Ну, як не ўспомніць Чэрвень загарэлы! Дакошвае лугі — знаходзіць гнёзды, Кладзе ў яе [шапку] цяплюткіх птушанят. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяплю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і цяплюткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)