цянё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цянё́тны |
цянё́тная |
цянё́тнае |
цянё́тныя |
| Р. |
цянё́тнага |
цянё́тнай цянё́тнае |
цянё́тнага |
цянё́тных |
| Д. |
цянё́тнаму |
цянё́тнай |
цянё́тнаму |
цянё́тным |
| В. |
цянё́тны (неадуш.) цянё́тнага (адуш.) |
цянё́тную |
цянё́тнае |
цянё́тныя (неадуш.) цянё́тных (адуш.) |
| Т. |
цянё́тным |
цянё́тнай цянё́тнаю |
цянё́тным |
цянё́тнымі |
| М. |
цянё́тным |
цянё́тнай |
цянё́тным |
цянё́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цянётны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цянётаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цянёты, -аў.
1. Сетка для лоўлі звяроў.
Трапіць у ц.
2. перан. Пра тое, што прыгнятае, перашкаджае свабодна дзейнічаць; пастка.
|| прым. цянётны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)