цялё́пкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цялё́пкаю |
цялё́пкаем |
| 2-я ас. |
цялё́пкаеш |
цялё́пкаеце |
| 3-я ас. |
цялё́пкае |
цялё́пкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
цялё́пкаў |
цялё́пкалі |
| ж. |
цялё́пкала |
| н. |
цялё́пкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
цялё́пкай |
цялё́пкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
цялё́пкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цялёпкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і цялёпкацца. Чаравікі ў Шуры распаўзліся дазвання: з правага вылез, цялёпкае па гразі ражок чорнай анучы. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цялёпканне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цялёпкацца і цялёпкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Плёхала, біла хвастом рыба, і цялёпканне вёслаў і святло агню не палохалі яе. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)