цялу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Маладая карова, якая яшчэ не цялілася.

|| памянш.-ласк. цялу́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цялу́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цялу́шка цялу́шкі
Р. цялу́шкі цялу́шак
Д. цялу́шцы цялу́шкам
В. цялу́шку цялу́шак
Т. цялу́шкай
цялу́шкаю		 цялу́шкамі
М. цялу́шцы цялу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цялу́шка ж. тёлка, телу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цялу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Маладая карова, якая яшчэ не цялілася. Каб паскорыць рост пагалоўя кароў, было дамоўлена закантрактаваць усіх лепшых цялушак у калгаснікаў. Дуброўскі. // Дзіцяня каровы жаночага полу. [Марыля:] — І рабая ж наша ўчора ацялілася. Цялушку прывяла. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тое, што і цялушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёлка ж., см. цялу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тёлка цялу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цялу́шачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да цялушка; тое, што і цялушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́тель с.-х. цялу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перале́так, ‑тка, м.

Цяля, ягня і пад. свойская жывёла прыблізна паўгадавога ўзросту (якая толькі пералетавала). Са Сцяпанавага двара імкліва выбегла цялушка-пералетак. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)