цяле́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цяле́ж |
целяжы́ |
| Р. |
целяжа́ |
целяжо́ў |
| Д. |
целяжу́ |
целяжа́м |
| В. |
цяле́ж |
целяжы́ |
| Т. |
целяжо́м |
целяжа́мі |
| М. |
целяжы́ |
целяжа́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяле́ж, целяжа, м.
Абл. Кароткае і тоўстае бервяно з камля. — Не ведаеш хіба, як у нас дровы возяць, па-шляхецку? На сабе. Высеча цялеж, — на плечы і панёс. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)