цяжэ́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цяжэ́рны |
цяжэ́рная |
цяжэ́рнае |
цяжэ́рныя |
| Р. |
цяжэ́рнага |
цяжэ́рнай
цяжэ́рнае |
цяжэ́рнага |
цяжэ́рных |
| Д. |
цяжэ́рнаму |
цяжэ́рнай |
цяжэ́рнаму |
цяжэ́рным |
| В. |
цяжэ́рны (неадуш.)
цяжэ́рнага (адуш.) |
цяжэ́рную |
цяжэ́рнае |
цяжэ́рныя (неадуш.)
цяжэ́рных (адуш.) |
| Т. |
цяжэ́рным |
цяжэ́рнай
цяжэ́рнаю |
цяжэ́рным |
цяжэ́рнымі |
| М. |
цяжэ́рным |
цяжэ́рнай |
цяжэ́рным |
цяжэ́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяжэ́рны разг. о́чень тяжёлый, тяжеле́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цяжэ́рны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Надзвычай цяжкі. А лёд, бы мур сцямна-зялёны, Чуць на сярэдзіне падняты, Ляжыць, цяжэрны і зацяты. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)