цяглі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Тое, што і мышца.

|| прым. цяглі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяглі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяглі́ца цяглі́цы
Р. цяглі́цы цяглі́ц
Д. цяглі́цы цяглі́цам
В. цяглі́цу цяглі́цы
Т. цяглі́цай
цяглі́цаю		 цяглі́цамі
М. цяглі́цы цяглі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяглі́ца ж., см. мы́шца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяглі́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і мышца. Пройдзеш разы два па хаце — і сціхне патроху нудны боль у плячах і паясніцы, застаецца ў цягліцах толькі нешта такое пругкае і гужаватае. Крапіва. [Грэйнім] мыўся голы да пояса, і прыемна было глядзець на яго здаровае цела, абвітае дужымі цягліцамі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́шца ж., анат. мы́шца, -цы ж., му́скул, -ла м., цяглі́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мускул, цягліца, біцэпс

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)