цягані́на, -ы, ж. (разм.).
Наўмыснае зацягванне якой-н. справы; маруднае рашэнне якога-н. пытання; валакіта.
Надакучыла гэта ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цягані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цягані́на |
| Р. |
цягані́ны |
| Д. |
цягані́не |
| В. |
цягані́ну |
| Т. |
цягані́най
цягані́наю |
| М. |
цягані́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цягані́на ж., разг. волоки́та, каните́ль, проволо́чка;
◊ разве́сці ~ну — развести́ волоки́ту;
папяро́вая ц. — бума́жная волоки́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цягані́на, ‑ы, ж.
1. Уст. Судовая справа. Злосць забірае Аксёна. Перад яго вачамі ўстаюць суды і доўгая цяганіна з панам Скірмунтам і гэты пройгрыш справы па ўсіх інстанцыях. Колас. [Мужык:] — Нічога не даб’ешся. Была і ў нас такая цяганіна з панам за выпас. Якімовіч. // Разм. Непрыемная, клапатлівая справа. [Галена:] — Я цяпер пачынаю ўпэўнівацца, што ўся тая мая цяганіна, уся тая мая універсітэцкая справа — гэта яго [Нахлябіча] работа. Мабыць, ён, здаецца мне, абвясціў мне сёння вайну. Чорны.
2. Разм. Наўмыснае зацягванне якой‑н. справы; маруднае рашэнне якога‑н. пытання. [Іллюк:] — Так лёгка мяне адпусцяць з Парэчча, ты [Люда] думаеш? Ой, не! Цяганіны і размоў хопіць. Хадкевіч. Прыстром.. стварыў непатрэбную і шкодную для справы цяганіну. Шынклер. Яшчэ нямала скаргаў на цяганіну з вырашэннем розных бытавых патрэб працоўных. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кручкатво́рства, -а, н. (неадабр.).
Канцылярская валакіта, цяганіна, бюракратычныя прыдзіркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папяро́вы, -ая, -ае.
1. гл. папера.
2. перан. Канцылярска-бюракратычны.
Папяровая цяганіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Валэ́нданіна ’цяганіна, марнаванне часу’ (КТС). Да валэндацца. Параўн. цяганіна, беганіна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
волоки́таI (проволочка) цягані́на, -ны ж., валакі́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Валакі́та ’цяганіна, валакіта’ (БРС). З рус. волокита.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цягу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Клейкая мяккая цукерка з малака і цукру. // перан. Цяганіна, зацяжка. [Поклад:] — Запеў у вас як быццам неблагі, а пераходзіць ён у цягучку. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)