цяві́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяві́нка цяві́нкі
Р. цяві́нкі цяві́нак
Д. цяві́нцы цяві́нкам
В. цяві́нку цяві́нкі
Т. цяві́нкай
цяві́нкаю		 цяві́нкамі
М. цяві́нцы цяві́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяві́нка ж., разг., уменьш. были́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж.

Сцябліна травы, травінка.

Зялёная ц. мятліцы.

|| памянш. цяві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трости́нка

1. уменьш. трасці́нка, -кі ж.; чараці́нка, -кі ж.;

2. перен. былі́нка, -кі ж.; наці́нка, -кі ж.; цяві́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)