цюрынгі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цюрынгі́т
Р. цюрынгі́ту
Д. цюрынгі́ту
В. цюрынгі́т
Т. цюрынгі́там
М. цюрынгі́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тюринги́т мин. цюрынгі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)