цю́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цю́пка
Р. цю́пкі
Д. цю́пцы
В. цю́пку
Т. цю́пкай
цю́пкаю
М. цю́пцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цю́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Разм. Ежа з квасу або малака і накрышаных кусочкаў хлеба, скарынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)