цэ́ркаўка гл. царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́ркаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́ркаўка цэ́ркаўкі
Р. цэ́ркаўкі цэ́ркавак
Д. цэ́ркаўцы цэ́ркаўкам
В. цэ́ркаўку цэ́ркаўкі
Т. цэ́ркаўкай
цэ́ркаўкаю		 цэ́ркаўкамі
М. цэ́ркаўцы цэ́ркаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэ́ркаўка ж., уменьш.-ласк. церкву́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́ркаўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.

Памянш.-ласк. да царква (у 2 знач.); невялікая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царква́, -ы́, мн. цэ́рквы і (з ліч. 2, 3, 4) царквы́, цэ́ркваў, ж.

1. Рэлігійная арганізацыя духавенства і вернікаў, аб’яднаная агульнасцю веравучэння і абрадаў.

Праваслаўная ц.

Каталіцкая ц.

2. Будынак, у якім адбываецца праваслаўнае набажэнства; храм.

Пабудаваць новую царкву.

|| памянш. цэ́ркаўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак, ж. (да 2 знач.).

|| прым. царко́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

церкву́шка уменьш.-ласк. цэ́ркаўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каплі́ца, ‑ы, ж.

Невялікі царкоўны або касцельны будынак з іконамі без алтара; малельня. На пагорку ўзвышалася капліца — сіняя, з залатым крыжам цэркаўка. Асіпенка. Змоўкнуў звон хаўтурны На старых капліцах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)