цэ́насны гл. цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́насны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цэ́насны цэ́насная цэ́наснае цэ́насныя
Р. цэ́наснага цэ́наснай
цэ́наснае		 цэ́наснага цэ́насных
Д. цэ́наснаму цэ́наснай цэ́наснаму цэ́насным
В. цэ́насны (неадуш.)
цэ́наснага (адуш.)		 цэ́насную цэ́наснае цэ́насныя (неадуш.)
цэ́насных (адуш.)
Т. цэ́насным цэ́наснай
цэ́наснаю		 цэ́насным цэ́наснымі
М. цэ́насным цэ́наснай цэ́насным цэ́насных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэ́насны эк. це́нностный;

у ~ным выражэ́нні — в це́нностном выраже́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́насны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абазначэннем кошту ў якіх‑н. цэнах. Цэнаснае выражэнне. Цэнасныя суадносіны. Цэнасны ў лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цана́, -ы́, мн. цэ́ны і (з ліч. 2, 3, 4) цаны́, цэн, ж.

1. Грашовае выражэнне вартасці тавару; плата.

Зніжэнне цэн.

Ц. праезду аўтобусам.

2. звычайна ў форме Т цано́й (-о́ю), чаго. Ужыв. ў знач.: страціўшы што-н., ахвяраваўшы чым-н., перажыўшы што-н.

Перамагчы цаной вялікіх страт.

Любой цаной дасягнуць мэты.

3. перан. Значэнне, роля чаго-н.

Ц. слова.

○

Адпускная цана — цана, па якой прадаецца прадукцыя.

◊

У цане (разм.) — дорага каштуе; высока цэніцца.

Цаны няма каму-чаму (разм.) — вельмі дарагі, вельмі высокай якасці.

|| прым. цэ́насны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́нностный эк. цэ́насны;

в це́нностном выраже́нии у цэ́насным выражэ́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)