цэ́йс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́йс цэ́йсы
Р. цэ́йса цэ́йсаў
Д. цэ́йсу цэ́йсам
В. цэ́йс цэ́йсы
Т. цэ́йсам цэ́йсамі
М. цэ́йсе цэ́йсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэйс м., спец. цейс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэйс, ‑а, м.

Разм. Аптычны прыбор фірмы «Цэйс» (звычайна пра бінокль). Праз дванаццацікратны мюлераўскі цэйс было добра відаць усё, што рабілася і на скрыжаванні, і на бліжэйшых участках дарог. Шашкоў.

[Ад імя заснавальніка аптычнай фірмы ў Іене Карла Цэйса (1846 г.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цейс спец. цэйс, род. цэ́йса м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́йсаўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае аптычныя шкельцы фірмы «Цэйс». Цэйсаўскі апарат у планетарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)