цы́цар, -у, м. (спец.).

Тое, што і цыцара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́цар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цы́цар
Р. цы́цару
Д. цы́цару
В. цы́цар
Т. цы́царам
М. цы́цары

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цы́цэра ср. и цы́цар, -ру нескл., м., тип. ци́церо ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)