цытво́ра, -ы, ж.

Высушаныя суквецці цытворнага (сантанінавага) палыну.

|| прым. цытво́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цытво́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цытво́ра
Р. цытво́ры
Д. цытво́ры
В. цытво́ру
Т. цытво́рай
цытво́раю
М. цытво́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цытво́ра ж. цитва́рное се́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цытво́ра, ‑ы, ж.

Высушаныя суквецці цытворнага (сантанінавага) палыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытва́р, -у, м.

Тое, што і цытвора.

|| прым. цытва́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цытва́р ж., см. цытво́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глі́снік, -у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой выкарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

|| прым. глі́снікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цытва́р, ‑у, м.

Тое, што і цытвора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́снік, ‑у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой скарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цитва́рный / цитва́рное се́мя цытво́ра;

цитва́рная полы́нь бот. цытва́рны палы́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)