цырка́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цырка́чка |
цырка́чкі |
| Р. |
цырка́чкі |
цырка́чак |
| Д. |
цырка́чцы |
цырка́чкам |
| В. |
цырка́чку |
цырка́чак |
| Т. |
цырка́чкай цырка́чкаю |
цырка́чкамі |
| М. |
цырка́чцы |
цырка́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цырка́чка ж., разг. цирка́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цырка́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. Жан. да цыркач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цырка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).
Цыркавы артыст.
|| ж. цырка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. цырка́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цирка́чка цырка́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)