цыркавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цыркавы́ |
цыркава́я |
цыркаво́е |
цыркавы́я |
| Р. |
цыркаво́га |
цыркаво́й цыркаво́е |
цыркаво́га |
цыркавы́х |
| Д. |
цыркаво́му |
цыркаво́й |
цыркаво́му |
цыркавы́м |
| В. |
цыркавы́ (неадуш.) цыркаво́га (адуш.) |
цыркаву́ю |
цыркаво́е |
цыркавы́я (неадуш.) цыркавы́х (адуш.) |
| Т. |
цыркавы́м |
цыркаво́й цыркаво́ю |
цыркавы́м |
цыркавы́мі |
| М. |
цыркавы́м |
цыркаво́й |
цыркавы́м |
цыркавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эстра́дна-цыркавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эстра́дна-цыркавы́ |
эстра́дна-цыркава́я |
эстра́дна-цыркаво́е |
эстра́дна-цыркавы́я |
| Р. |
эстра́дна-цыркаво́га |
эстра́дна-цыркаво́й эстра́дна-цыркаво́е |
эстра́дна-цыркаво́га |
эстра́дна-цыркавы́х |
| Д. |
эстра́дна-цыркаво́му |
эстра́дна-цыркаво́й |
эстра́дна-цыркаво́му |
эстра́дна-цыркавы́м |
| В. |
эстра́дна-цыркавы́ (неадуш.) эстра́дна-цыркаво́га (адуш.) |
эстра́дна-цыркаву́ю |
эстра́дна-цыркаво́е |
эстра́дна-цыркавы́я (неадуш.) эстра́дна-цыркавы́х (адуш.) |
| Т. |
эстра́дна-цыркавы́м |
эстра́дна-цыркаво́й эстра́дна-цыркаво́ю |
эстра́дна-цыркавы́м |
эстра́дна-цыркавы́мі |
| М. |
эстра́дна-цыркавы́м |
эстра́дна-цыркаво́й |
эстра́дна-цыркавы́м |
эстра́дна-цыркавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыркавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да цырка, належыць цырку. Цыркавое мастацтва. Цыркавое абсталяванне. □ Нагадваў.. [чалавек] не то баксёра сярэдняй вагі, не то цыркавога барца. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фее́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.
1. Тэатральнае або цыркавое прадстаўленне з казачным сюжэтам, раскошнымі дэкарацыямі і рознымі сцэнічнымі эфектамі.
2. перан. Чароўнае, казачнае відовішча.
|| прым. фееры́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Феерычныя эфекты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
відо́вішча, ‑а, н.
1. Тое, што паўстае, адкрываецца перад вачамі, з’яўляецца прадметам агляду. Было ў дарозе шмат відовішч, Малюнкаў розных, гора, слёз, Што тлум людскі з сабою нёс. Колас. Каровы, устрывожаныя відовішчам агню, збіліся ў гурт і наперабой рыкалі. Навуменка.
2. Паказ, прадстаўленне (тэатральнае, цыркавое і пад.). Рыхтавалася цудоўнае відовішча. Выступалі лёгкаатлеты Беларускай чыгункі. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)