цыра́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыра́тны цыра́тная цыра́тнае цыра́тныя
Р. цыра́тнага цыра́тнай
цыра́тнае		 цыра́тнага цыра́тных
Д. цыра́тнаму цыра́тнай цыра́тнаму цыра́тным
В. цыра́тны (неадуш.)
цыра́тнага (адуш.)		 цыра́тную цыра́тнае цыра́тныя (неадуш.)
цыра́тных (адуш.)
Т. цыра́тным цыра́тнай
цыра́тнаю		 цыра́тным цыра́тнымі
М. цыра́тным цыра́тнай цыра́тным цыра́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыра́тны клеёночный;

~ная майстэ́рня — клеёночная мастерска́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыраты, звязаны з вырабам цыраты. Цыратны майстар. Цыратная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

Тканіна, пакрытая з аднаго боку асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай.

|| прым. цыра́тны, -ая, -ае і цырато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клеёночный цыра́тны;

клеёночное произво́дство цыра́тная вытво́рчасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)