цынго́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынго́тны цынго́тная цынго́тнае цынго́тныя
Р. цынго́тнага цынго́тнай
цынго́тнае		 цынго́тнага цынго́тных
Д. цынго́тнаму цынго́тнай цынго́тнаму цынго́тным
В. цынго́тны (неадуш.)
цынго́тнага (адуш.)		 цынго́тную цынго́тнае цынго́тныя (неадуш.)
цынго́тных (адуш.)
Т. цынго́тным цынго́тнай
цынго́тнаю		 цынго́тным цынго́тнымі
М. цынго́тным цынго́тнай цынго́тным цынго́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цынго́тны цинго́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цынго́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.

2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынга́, -і́, ДМ -нзе́, ж.

Хвароба, выкліканая недахопам вітамінаў у арганізме, выражаецца разрыхленнем і крыватачывасцю дзяснаў, агульнай слабасцю і пад.

|| прым. цынго́тны, -ая, -ае.

Цынготныя дзясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цинго́тный цынго́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)