цымба́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цымба́льны |
цымба́льная |
цымба́льнае |
цымба́льныя |
| Р. |
цымба́льнага |
цымба́льнай
цымба́льнае |
цымба́льнага |
цымба́льных |
| Д. |
цымба́льнаму |
цымба́льнай |
цымба́льнаму |
цымба́льным |
| В. |
цымба́льны (неадуш.)
цымба́льнага (адуш.) |
цымба́льную |
цымба́льнае |
цымба́льныя (неадуш.)
цымба́льных (адуш.) |
| Т. |
цымба́льным |
цымба́льнай
цымба́льнаю |
цымба́льным |
цымба́льнымі |
| М. |
цымба́льным |
цымба́льнай |
цымба́льным |
цымба́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цымба́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цымбалаў, належыць цымбалам. Заспявала вясёлая скрыпка, пасыпаў буйны дождж цымбальных струн... Брыль. Музыка цымбальная Чутна на сяле. Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цымба́лы, -аў.
Народны музычны інструмент у выглядзе трапецападобнай скрынкі з металічнымі струнамі, па якіх удараюць драўлянымі малаточкамі.
|| прым. цымба́льны, -ая, -ае.
Цымбальныя струны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)