цыкло́іда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыкло́іда |
цыкло́іды |
| Р. |
цыкло́іды |
цыкло́ід |
| Д. |
цыкло́ідзе |
цыкло́ідам |
| В. |
цыкло́іду |
цыкло́іды |
| Т. |
цыкло́ідай цыкло́ідаю |
цыкло́ідамі |
| М. |
цыкло́ідзе |
цыкло́ідах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыкло́іда ж., мат. цикло́ида
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыкло́іда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Крывая лінія, што апісваецца пэўным пунктам круга, які коціцца без слізгання па нерухомай прамой лініі.
[Ад грэч. kykloeidēs — кругападобны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цикло́ида мат. цыкло́іда, -ды ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)