цыкло́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цыкло́нны |
цыкло́нная |
цыкло́ннае |
цыкло́нныя |
| Р. |
цыкло́ннага |
цыкло́ннай
цыкло́ннае |
цыкло́ннага |
цыкло́нных |
| Д. |
цыкло́ннаму |
цыкло́ннай |
цыкло́ннаму |
цыкло́нным |
| В. |
цыкло́нны (неадуш.)
цыкло́ннага (адуш.) |
цыкло́нную |
цыкло́ннае |
цыкло́нныя (неадуш.)
цыкло́нных (адуш.) |
| Т. |
цыкло́нным |
цыкло́ннай
цыкло́ннаю |
цыкло́нным |
цыкло́ннымі |
| М. |
цыкло́нным |
цыкло́ннай |
цыкло́нным |
цыкло́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыкло́н, -а і -у, м.
1. -у. Віхравы бурны рух атмасферы ў вялікім радыусе, утвораны вакол месцаў з нізкім атмасферным ціскам.
2. -а. Апарат для аддзялення цвёрдых часціц ад газу.
|| прым. цыкло́нны, -ая, -ае, цыклана́льны, -ая, -ае і цыклані́чны, -ая, -ае.
Цыклонны вецер.
Цыкланічная дзейнасць (узнікненне цыклонаў і антыцыклонаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)