цыклавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыклавы́ цыклава́я цыклаво́е цыклавы́я
Р. цыклаво́га цыклаво́й
цыклаво́е		 цыклаво́га цыклавы́х
Д. цыклаво́му цыклаво́й цыклаво́му цыклавы́м
В. цыклавы́ (неадуш.)
цыклаво́га (адуш.)		 цыклаву́ю цыклаво́е цыклавы́я (неадуш.)
цыклавы́х (адуш.)
Т. цыклавы́м цыклаво́й
цыклаво́ю		 цыклавы́м цыклавы́мі
М. цыклавы́м цыклаво́й цыклавы́м цыклавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыклавы́ циклово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыклавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да цыкла (у 1, 2 знач.). Цыклавы курс лекцый. Цыклавая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыкл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Заканамернае, рэгулярнае кола якіх-н. з’яў, дзеянняў, працэсаў.

Гадавы ц. вярчэння Зямлі.

2. Сукупнасць навук, аб’яднаных па якім-н. агульным прынцыпе.

Гістарычны ц.

3. Шэраг, паслядоўны закончаны рад чаго-н.

Ц. вершаў.

Ц. лекцый.

Ц. песень.

|| прым. цыклавы́, -а́я, -о́е (да 2 і 3 знач.) і цыклі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

циклово́й цыклавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)