цыга́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цыга́рны |
цыга́рная |
цыга́рнае |
цыга́рныя |
| Р. |
цыга́рнага |
цыга́рнай цыга́рнае |
цыга́рнага |
цыга́рных |
| Д. |
цыга́рнаму |
цыга́рнай |
цыга́рнаму |
цыга́рным |
| В. |
цыга́рны (неадуш.) цыга́рнага (адуш.) |
цыга́рную |
цыга́рнае |
цыга́рныя (неадуш.) цыга́рных (адуш.) |
| Т. |
цыга́рным |
цыга́рнай цыга́рнаю |
цыга́рным |
цыга́рнымі |
| М. |
цыга́рным |
цыга́рнай |
цыга́рным |
цыга́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыга́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цыгары. Цыгарны дым. // Прызначаны для вырабу цыгар і іх захавання. Цыгарны цэх. □ [Шавец] узяў цыгары, пайшоў у свой закутак і там пачаў крышыць іх, змешваць цыгарны тытунь з дробным цыгарэтным. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.
Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.
Курыць цыгары.
|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.
Ц. дым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)