цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.

Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.

Курыць цыгары.

|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.

Ц. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыга́ра цыга́ры
Р. цыга́ры цыга́р
Д. цыга́ры цыга́рам
В. цыга́ру цыга́ры
Т. цыга́рай
цыга́раю		 цыга́рамі
М. цыга́ры цыга́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыга́ра ж. сига́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́ра, ‑ы, ж.

Туга скручанае ў трубачку для курэння тытунёвае лісце. Выгладжаны і прылізаны, важна сядзіць.. [Скірмунт] у сваім пышным кабінеце за багатым сталом, курыць дарагія цыгары. Колас. Аканом выскачыў куляю з пакояў, а пан закурыў цыгару, сеў у крэсла і пачаў думаць... Чарот.

[Фр. cigare, ням. Zigarre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сига́ра цыга́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіга́ра ж., см. цыга́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гава́нский гава́нскі;

гава́нская сига́ра гава́нская цыга́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гава́нскі гава́нский;

~кая цыга́ра — гава́нская сига́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыгарэ́та, ‑ы, ДМ ‑рэце, ж.

1. Маленькая тонкая цыгара. Купіць цыгарэту.

2. Папяроса без муштука.

[Фр. cigarette, ням. Zigarette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыцыга́р ’партсігар’ (Мат. Гом.). Пераробка слова партсігар (гл.) шляхам збліжэння да цыга́ра, цыга́рка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)