цуке́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуке́рка |
цуке́ркі |
| Р. |
цуке́ркі |
цуке́рак |
| Д. |
цуке́рцы |
цуке́ркам |
| В. |
цуке́рку |
цуке́ркі |
| Т. |
цуке́ркай цуке́ркаю |
цуке́ркамі |
| М. |
цуке́рцы |
цуке́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цуке́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуке́рак |
цуке́ркі |
| Р. |
цуке́рка |
цуке́ркаў |
| Д. |
цуке́рку |
цуке́ркам |
| В. |
цуке́рак |
цуке́ркі |
| Т. |
цуке́ркам |
цуке́ркамі |
| М. |
цуке́рку |
цуке́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
іры́с
‘цукеркі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
іры́с |
| Р. |
іры́су |
| Д. |
іры́су |
| В. |
іры́с |
| Т. |
іры́сам |
| М. |
іры́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нае́дак, -дку, м. (разм.).
Тое, чым можна наесціся; пажыва.
Цукеркі — гэта не н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цуке́рачнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Кандытар, які вырабляе цукеркі.
|| ж. цуке́рачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
марцыпа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кандытарскі выраб з міндальнага цеста.
|| прым. марцыпа́навы, -ая, -ае.
Марцыпанавыя цукеркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мармела́д, -у, М -дзе, м.
Цукеркі з фруктова-ягаднага соку, жэлейных рэчываў і цукру.
|| прым. мармела́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
начы́нка, -і, ДМ -нцы, ж.
1. гл. начыніць.
2. Тое, чым начынены пірагі, цукеркі і пад.
Пірог з начынкай.
|| прым. начы́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэсе́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.
Салодкія стравы, садавіна ці цукеркі, якія падаюцца ў канцы абеду.
|| прым. дэсе́ртны, -ая, -ае.
Дэсертнае віно.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чы́мся¹, злуч. параўнальны (разм.).
Ужыв. для сувязі параўнальных зваротаў, якія паясняюць адзін з членаў сказа ў форме вышэйшай ступені параўнання.
Мёд саладзейшы, ч. цукеркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)