цуке́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуке́рачка |
цуке́рачкі |
| Р. |
цуке́рачкі |
цуке́рачак |
| Д. |
цуке́рачцы |
цуке́рачкам |
| В. |
цуке́рачку |
цуке́рачкі |
| Т. |
цуке́рачкай
цуке́рачкаю |
цуке́рачкамі |
| М. |
цуке́рачцы |
цуке́рачках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цуке́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Салодкі кандытарскі выраб звычайна ў выглядзе плітачкі, шарыка і пад.
Шакаладныя цукеркі.
|| памянш.-ласк. цуке́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. цуке́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)