цуке́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуке́рак |
цуке́ркі |
| Р. |
цуке́рка |
цуке́ркаў |
| Д. |
цуке́рку |
цуке́ркам |
| В. |
цуке́рак |
цуке́ркі |
| Т. |
цуке́ркам |
цуке́ркамі |
| М. |
цуке́рку |
цуке́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цуке́рак, -рка м., см. цуке́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цуке́рак, ‑рка, м.
Разм. Тое, што і цукерка. Потым [мужчына] наставіўся на аднаго хлопчыка, з тых самых дзяцей, што ў зале гулялі, і цукеркам яго падманіў. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цуке́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Вазачка для цукерак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пама́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Гатунак мяккіх духмяных цукерак.
Фруктовая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грылья́ж, -у, м.
Гатунак шакаладных цукерак з пражанымі арэхамі і цукрам.
|| прым. грылья́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іры́с, -у, м.
1. Сорт цвёрдых вязкіх цукерак.
2. адз. Суканыя каляровыя ніткі для вышывання, вязання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цуке́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуке́рка |
цуке́ркі |
| Р. |
цуке́ркі |
цуке́рак |
| Д. |
цуке́рцы |
цуке́ркам |
| В. |
цуке́рку |
цуке́ркі |
| Т. |
цуке́ркай цуке́ркаю |
цуке́ркамі |
| М. |
цуке́рцы |
цуке́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дражэ́, нескл., н.
1. Гатунак дробных цукерак круглай або авальнай формы.
Шакаладнае д.
2. Лекавы прэпарат такой формы.
Вітаміннае д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1. гл. падушка.
2. мн. Гатунак цукерак, якія па форме нагадваюць падушку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)